قرآن پژوهی
عباس فنی اصل
چکیده
سؤال از هدف آفرینش یکی از مهم‌ترین سؤالات بشری است که در طی تاریخ همواره مطرح بوده و تلاش‌های فراوانی برای پاسخ به آن به‌عمل‌آمده است. گستره تأثیر و اهمیت این سؤال به حدی است که همه ابعاد حیات بشری را در برگرفته و تا انسان پاسخ قانع‌کننده برای آن پیدا نکند، زندگی او معنا پیدا نکرده و با احساس پوچی و بی‌معنایی، همواره در اضطراب و نگرانی ...
بیشتر
سؤال از هدف آفرینش یکی از مهم‌ترین سؤالات بشری است که در طی تاریخ همواره مطرح بوده و تلاش‌های فراوانی برای پاسخ به آن به‌عمل‌آمده است. گستره تأثیر و اهمیت این سؤال به حدی است که همه ابعاد حیات بشری را در برگرفته و تا انسان پاسخ قانع‌کننده برای آن پیدا نکند، زندگی او معنا پیدا نکرده و با احساس پوچی و بی‌معنایی، همواره در اضطراب و نگرانی خواهد بود. علاوه بر پاسخ‌های بشری، ادیان آسمانی نیز پاسخ‌هایی به این سؤال ارائه کرده‌اند که به سبب نشاءت گیری از مبدأ آسمانی و موثق و معصومانه بودن، از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. تمامی ادیان آسمانی خصوصاً اسلام، خلقت عالم به‌ویژه انسان به‌عنوان سید مخلوقات را هدفمند می‌دانند. قران اهداف متعددی را به‌عنوان هدف خلقت انسان معرفی کرده است که تنها در خصوص معرفی «عبودیت» از کلمه حصر استفاده کرده و آن را به‌عنوان «عهد الهی» و «صراط مستقیم» نامیده است. مقام عبودیت، شریف‌ترین و والاترین مقام انسانی است که برتر از نبوت و رسالت است؛ چراکه «رسالت»، مأموریت الهی برای انسان‌های برگزیده است، درحالی‌که «عبودیت»، امر اختیاری است که انسان‌ها با انتخاب خود و با تلاش مستمر و روشمند، مراحل و درجات آن را طی می‌کنند. رسیدن به مقام عبودیت مطلق، در حقیقت رسیدن به تمامی خیرات دنیا و آخرت است که در پی آن، انسان به مقام ربوبیت نائل شده و مظهر تجلی الهی می‌گردد.
